Lè̤ng-ū Huòng-dá̤
Lè̤ng-ū Huòng-dá̤ (隆武皇帝, 1602 n. 5 ng. 25 h. - 1646 n. 10 ng. 6 h.), miàng Ciŏ Ṳ̆k-giông (朱聿鍵), sê Nàng-mìng gì siŏh ciáh huòng-dá̤, 1645 nièng gáu 1646 nièng câi-ôi.
Lè̤ng-ū Huòng-dá̤ nguòng-lài sê Mìng-dièu gì siŏh ciáh huăng-uòng (藩王), ké̤ṳk huòng-dá̤ hŭng có̤ Dòng uòng (唐王), hŭng-dê (封地) diŏh gĭng-dáng Ò̤-nàng gì Nàng-iòng hŭ-uái. Gáu-muōi-lāu Muāng-chĭng diē Guăng, páh giâ Dṳ̆ng-guók iā sâ̤ dê-buàng, ĭ cāu lì Hók-ciŭ. 1645 nièng, găk Hók-ciŭ dĕng-gĭ có̤ huòng-dá̤, ciŏng nièng-hô̤ gāi siàng Lè̤ng-ū. Bók-guó dâ̤ nê nièng Muāng-chĭng gì buô-dôi cêu páh gáu Hók-ciŭ lì, ĭ cāu kó̤ Tĭng-ciŭ (gĭng-dáng Lṳ̀ng-ngàng gì Diòng-tĭng), ké̤ṳk Muāng-chĭng niăh kó̤, cêu-sák.
Gĭng-dáng Hók-ciŭ nè̤ng chŭng-cáik táik chŭng-lièng gì sèng-âu dŭ diŏh sáuk băh-mì (白眉), cêu sê gé-niêng Lè̤ng-ū Huòng-dá̤ gì sī gì.