Lìng-hùng
Lìng-hùng (靈魂), găk cŭng-gáu, diék-hŏk gâe̤ng sìng-uâ diē-sié, sê siŏh cṳ̄ng mò̤ hìng-tā̤ iâ mâ̤ sī gì còng-câi. Gŏng-gé̤ṳ Iù-tái-gáu, Gĭ-dók-gáu gâe̤ng Ĭ-sṳ̆-làng-gáu, nâ nè̤ng ô mâ̤ sī gì lìng-hùng. Gì-tă cŭng-gáu, chiông Éng-dô-gáu nêng-ùi sū-iū ô sĕng-miâng gì nó̤h dŭ ô lìng-hèng. Gó-ô siŏh piĕ cŭng-gáu nêng-ùi tiĕng-â ék-chiék sĭk-tā̤ (séng-cé bău-guák mò̤ sĕng-miâng gì nó̤h, chiŏng ò̤, săng, nĭk-tàu) dŭ ô lìng-hùng. Ciā có̤i-âu gì siŏh cūng lī-lâung iâ hô̤ lō̤ uâng-ŭk-iū-lìng-lâung (萬物有靈論; Ĭng-ngṳ̄: animism). Gū Hĭ-lé-nà̤ dik-hŏk-gă, pī-ṳ̀ Socrates, Plato gâe̤ng Aristotle, nêng-ùi nè̤ng gì lìng-hùng â̤ sṳ̆-kō̤ lô̤-cĭk gì nèng-lĭk, ciā nèng-lĭk sê nè̤ng â̤ có̤ gì dâi-gié dài-dŏng dék dê̤ṳng-iéu gì, sê iù sìng sé̤ṳ ké̤ṳk nè̤ng gì nèng-lĭk.